Z Lublina do Teatru Ateneum

Informacje o plikach cookie

Ta strona używa plików Cookies. Dowiedz się więcej o celu ich używania i możliwości zmiany ustawień Cookies w przeglądarce.

Oceń nasze audycje

Jak oceniasz nasze audycje?

	bardzo dobrze
	dobrze
	średnio
	źle

Strona główna FUNDACJI

PODZIĘKOWANIA:

Serwis Referencje Firm

Filmy szkoleniowe Fundacja
zrealizowała w sklepach DOMAR

Z Lublina do Teatru Ateneum

Z Lublina do Teatru Ateneum - 16 grudzień 2006 :: Beata Kozian
Piotr Grzegorz Gorczyca lubelski poeta wystąpił w warszawskim Teatrze Ateneum. Recytował i śpiewał swoje wiersze na scenie, która od lat gości największych polskich artystów.

Spotkanie z warszawską publicznością Piotra Grzegorza Gorczycy nie odbyłoby się, gdyby nie Fundacja Krzewienia Kultury Artystycznej Osób Niepełnosprawnych i jej prezes dr Leszek Ploch, który postanowił zapraszać do stolicy poetów, śpiewaków i innych niepełnosprawnych artystów z wsi i małych miasteczek całej Polski. Po to, by oni mogli podzielić się swą twórczością z publicznością stolicy, ale także dlatego, by warszawska widownia poznała refleksje ludzie spoza tego miasta.
Piotr Grzegorz Gorczyca mówił, że występ na scenie Teatru Ateneum był dla niego samą radością. Patrzył na portrety wybitnych artystów
związanych z tym Teatrem i było mu miło, że także on może na tej scenie zaprezentować swój dorobek. A chwalić ma się czym.
Stworzone przez niego utwory wielokrotnie doceniało jury ogólnopolskich konkursów. Jego wiersze ukazały się też drukiem. Tomik „Chcę wystać” wydało lubelskie wydawnictwo Norbertinum.

Piotr Gorczyca jest dziś dojrzałym mężczyzną, mężem i ojcem dorosłej córki. Ma poukładane życie, ale młodość miał niezwykle trudną. Przeżył ciężki wypadek, który pozostawił swe piętno na zawsze. Jednak
i mimo utraty sprawności na starcie swego dorosłego życia nie utracił pogody ducha. Lubi ludzi, lubi z nimi rozmawiać. Lubię patrzeć na zachód słońca, obserwować ptaki, przyrodę. - Z tego patrzenia potem rodzi się poezja - mówi poeta.
Skąd u niego taka pasja tworzenia? Mówi, że odkąd sięga pamięcią był zafascynowany słowem, literaturą. Recytował w szkole na akademiach, potem do tego dołączyła miłość do muzyki. Grał na gitarze, pianinie, ćwiczył. Gdy z grupą młodzieży wyjeżdżał na biwaki wszyscy śpiewali przy ognisku wsłuchując się w dźwięki gitary.
- Gitara to była moja miłość. Niestety, po wypadku - z powodu urazu ręki- nie mogę już na niej grać. Ale mam za to w mieszkaniu kibord i na nim komponuję muzykę do swoich tekstów -opowiada.
O czym jest poezja Piotra Gorczycy? O miłości, wierze, Bogu, tęsknocie, niezwykłości każdego dnia. Dla samego autora pisanie stało się swoistą autopsychoterapią. Już przed wypadkiem pisał wiersze, ale po wypadku zaczął robić to częściej.
Piotr Gorczyca debiutował w 1993 roku. Wtedy na łamach lokalnego wydania Gazety Wyborczej ukazał się jego pierwszy wiersz. Potem swą poezję prezentował jeszcze w Radio Lublin i Telewizji Lublin. Zainteresował się konkursami ogólnopolskimi, w których jego wiersze były nagradzane przez jury. Marzeniem poety jest wydanie drugiego tomiku poezji.
BK

Sprawna komunikacja
Osoby niepełnosprawne chcą być aktywne, przemieszczać się. Dla wielu jedynym środkiem transportu jest komunikacja miejska. W Lublinie z komunikacją dla osób niepełnosprawnych nie jest najlepiej. Osoby niedowidzące lub niewidome skarżą się na słabo podświetlone tablice z numerami autobusów, pytają dlaczego wzorem innych miast nie ma w autobusach komunikatów głosowych. W Warszawie takie komunikaty bardzo ułatwiają poruszanie się po mieście osobom niewidomym lub niedowidzącym. Z kolei ludzie poruszający się na wózkach skarżą się na mała liczbę autobusów niskopodłogowych. A taki autobus ze specjalną platformą i koniecznie z życzliwym kierowcą jest przepustką dla osób niesprawnych ruchowo do aktywnego życia.